Söylenmeyen cümlelerin hikâyesi
ESİN VARDAR
Bazen iki insan birbirine aynı pencereden bakar, aynı gökyüzünü paylaşır, aynı şarkıya gözleri dolar. Ama nedense kelimeler yutulur, adımlar geri çekilir, yürek susmayı tercih eder. İşte bu, en çok yaşanan ama en az konuşulan hikâyelerden biridir: İki kalp birbirini hisseder ama diller bir türlü konuşamaz.
İlk bakıştaki çekingen tebessüm, her karşılaşmada hızlanan kalp atışları, yazılıp silinen mesajlar… Tüm bunlar, aslında iki tarafın da birbirini düşündüğünün küçük ama güçlü işaretleridir. Yine de adım atmak, duyguları dile dökmek, çoğu zaman korkutucu gelir. Belki reddedilmekten, belki bir dostluğun bozulmasından ya da sadece alışılmış suskunluktan.
Ne gariptir… İnsan en çok hissettiklerini söyleyemez. İçinde fırtınalar koparken dışarıdan durgun bir deniz gibi görünmeyi seçer. "Ya o da hissediyorsa?" sorusunu her gece kendine sorar ama cevabını almak için cesaretini toplayamaz.
Zaman geçer, anlar kaçar. Belki biri gider, biri kalır. Belki iki kişi de kendi yalnızlığına çekilir. Ve sonunda, yaşanamamış bir hikâyenin burukluğu kalır geriye.
Oysa bazen tek bir cümle yeterdi: “Ben de seni düşünüyorum.”
Ama işte, bazı cümleler içte büyür, dudaktan dökülmez.
Ve bazı aşklar sadece kalpte yaşar, hiçbir zaman başından başlayamaz.
"Gözler gözlere değdi, ama diller kilitliydi.
Kalpler konuştu, ama kimse duymadı."
Ama unutmamak gerek: Kalpte büyüyen duygular dile gelmediğinde, zamanla içten içe eksiltir insanı. Belirsizlik, “ya olsaydı” sorusunu bir ömür boyu fısıldar. Oysa çoğu zaman düşündüğümüz kadar karmaşık değildir karşı tarafın kalbi. Belki o da aynı duygularla boğuşuyordur.
Kendini ifade etmek, risk almak gibi görünür. Ama aslında en büyük cesaret, kendine dürüst olmaktır. Duygularını paylaşmak, zayıflık değil; içtenliğin, samimiyetin, özgürlüğün ta kendisidir.
Belki karşılık bulursun, belki de hayır cevabıyla karşılaşırsın. Ama en azından kendine şunu söylersin: “Denedim.”
Ve bazen bir hikâyeyi başlatan şey, sadece bu kadardır:
Bir dürüstlük anı, bir cesur cümle.
Unutma, sessizlik kaybettirir. Cesaret ise bazen bir hayatı değiştirir.
